Filistin Kırmızısı Şiiri - Nedim Kardaş

Ne karanlık vuslattır bu
Ne melankolik bir düş,
Hayal her feragat mutluluk,
Hayal vuslatı yakın eden buseler.

Zaman kırmızı bir patik giyende
Üstümde kardan ayak izleri
Yangın havasında sükünet huzursuzluğu
Fırtına yakın
Savaş yakın
Kabuk bağlar da içimdeki toprak rengi sancılar
Köprüler yıkılır
Duvarlar olur hükümdar.

Rüzgarın pimi çekilir bilinmeyen elden
Işık alır kendini,masumiyetin kirlenmiş gözlerinden
Ve bıçak çekilir ordusuna yahudinin
Yahova çarmıha gerilir,üstünden inayeti alınır
Çıplak bir beden tasarlanır
Ve Yahova ölür
Filistin kırmızısında can çekişerek
Rus rakısında yıkanarak.

Tek ağacın tek yaprak izdüşümünde
Tarih sayfalarında betimlenir cezanın kudreti
Yağmurdan vazgeçmiş topraklardır buraları,
Çocukları düşün üstad, babaları
Ve yüreği donmuş doruksuz anneleri
Barışa hasret gözlere,değince savaşın çirkin çehresi
Arafat yabani bir at dizginler
Arafatı düşün üstad
Savaşı düşün sınırları düşün
Sonra ağlayarak barışı;
Yaşanmadı ama
Duydumki güzelmiş üstad...