Çullanmış üstüne mazlumun,
Tankla tüfekle askerle yurdunun.
Dünyanın önünde eziyor!
İşaretidir bu ondaki korkunun…
Demir yığınıyla yürürken üzerine,
Elindeki taşla kafa tutuyor kimliğine.
Yüreklerden yürek bu,KORKUSUZ!
Pişman değil,Bu topraklarda dünyaya geldiğine…
Sığmaz olmuş ana-baba eline.
İnanıyor bu sonun da kendine geleceğine.
Korku ne gezer,neye yarar?
Bildiği tek şey kavuşmak hürriyetine…
Bir Filistinli on- onikisinde bir çocuk!
Koca tanka kafa tutuyor,insanlık mahçup.
O koca yüreğiyle,elindeki taşıyla,
Varlık dünyasında çektiği yokluk!
16.54/10.Nisan.2002
Hüseyin VaryeterKayıt Tarihi : 13.10.2009 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!