Filistin'e Özgürlük Şiiri - Süleyman Eser

Allı yeşilli dünya
Kül rengine bulandı.
Bu diyarın toprağı
Göz yaşında sulandı.
Çocuk kadın demeden
Bayrama gider gibi,
Ölüme kaldı canlar.
Savaş böyle yaşanmaz.
Başka çalıyor çanlar.

Filistin, feryat figan...
Merhamet ayazında,
Tufan üstüne tufan...
Ne bir fikir, ne izan...
Yokluk, yıkım ve dehşet...
İnsan elinden vahşet.
Vicdan tuttu rutubet.
Kalbi kapladı duman.
Bir duvar yok, dayanak...
Haramla dolu kursak.
Kastedildi namusa,
Akıllar başta tutsak.
Dev gibi mazi için
Yaşanırken hengame,
Katledildi her şafak.
Arzın orta yerine
Can pazarı kuruldu,
Tezgâha geldi insan.
Yok bu işte hiçbir kâr.
Tüccar desen sahtekâr.
Doğru ölçmez terazi,
Zira, ayarsız dirhem.
Arşı aşsa da çığlık,
Kopsa da cümle uzuv.
Yok, sürülecek merhem.
Uçtu mahlûkun aklı,
Köşeye sindi cihan.
İzci, kaybetti izi,
Gözcü, kapattı gözü,
Sır oldu işin özü.
Dil suskun, beniz solgun.
Meydan, yalnız iki renk,
Yeşile karşı kızıl...
Ne güç ne de akıl denk.
Çünkü çürük masallar,
Dile oldu pelesenk.
Sefil fikirle açsak
Huzura gidecek yol,
Ansızın bitmez sızı.
Bu ki, ruh âleminden
Süregelen, sonsuz cenk.

Neyi bekler ki insan,
Nuh’ mu, belki de Mesih?
Tufan mı alsın bizi,
Islah mı daha sahih?
Kurudu dil çeşmesi,
Nice ocaklar söndü.
Azgın sırtlan ırkının
Sürecek diye şanı
Hep masum ceylanların
Yanmalı mı sol yanı?
Göz yaşını görmedin,
Çığlıkları duymadın
Diye, gelmez mi sana
Cümle cihanın derdi?
Her çağ güler mi sanki,
Umarsız, gamsız soyun?
Hakkı Hak bilip asla
Eğmeseniz de boyun,
Elinizi, var ise,
Vicdanınıza koyun.
Dur demezsek cambaza,
Daha çok afallarız.
Kurulur ve yıkılır
Oyun üstüne oyun.
Ütülür cümle ömür.
Elmas umarken yardan,
Yandırır avcumuzu.
Yekpare kızıl kömür.
Verdiğimiz son nefes
Karışmadan hiçliğe
Gönül gelmezse aşka,
Kalkmazsa gözden perde,
Dil başka der, söz başka...

Bataklığın içinde
Filistin bir gülistan.
Siz onuru soyunup
Dikenine astınız.
Mis kokmayı beklerken
Gonca güle bastınız.
Eğilmedi başımız,
Ezildikçe büyüdük
Yedi hece içinde
Dile geldi duamız;
“Filistin’e özgürlük"