İşim Allah’a kaldı, takatimin son haddi,
Üçü-beşi bir olup yıktılar imdad eyle...
Avrupa’nın silahı, ne varsa füze, bomba
Yurdum, evim, barkımı yaktılar imdad eyle...
Köprü, cami, imaret; ne kalmışsa maziden,
Ecdad’ın varlığını söktüler imdad eyle...
Beş vakit yıkadığım kollarıma, boynuma,
Esaret zincirini taktılar imdâd eyle...
Bihaç, Bosna, Kerkük`te Osmanlı yadigarı,
Bu mübarek yurduma çıktılar imdad eyle...
Namusum paymal olur, yağı elinde levki,
Hilal yerine Haç’ı diktiler imdâd eyle...
Barbaroğlu barbarlar kin ile garaz ile,
Harem-i ismetime baktılar imdad eyle..
Tamam öldürmek için keferenin piçleri,
Top yekûn boğazıma, çöktüler imdad eyle...
İmdad Allah’ım -Bi Hürmete ismikel Bâsir,
Ezan-ı Muhammed’den bıktılar imdad eyle...
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 19:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi Filistin, dün Bosna'da aynı zihniyet vardı..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!