Filistin' e Şiiri - Hüseyin Özcan

bu nasıl bir düşmanlıktır,hiç bitmiyor,
bu nasıl bir ateştir,hiç sönmüyor,
bu nasıl bir savaştır,sonu gelmiyor,
bu nasıl bir feryattır,gittikçe çoğalıyor

nedir bu anlamsız çatışma
bu kahrolası savaş,
nedir bu yıllarca akan kan,
yıllarca bitmeyen gözyaşı.

ey dünya;
ey dünyanın efendileri,
yeter artık ölmesin çocuklar,
analar ağlamasın artık yeter,
yeter çaresiz insanların çilesi,
bu insanın insana yaptığı zulüm yeter…

görmüyormusunuz,
kanlı cesetlerin başında ağlayan çocukları.
ölülerine sarılıp ta,
canlarından ayrılamayan anaları görmüyormusunuz.
ve ağlayan çocukların gözlerindeki intikam ateşini
farketmiyormusunuz…

toprağa ektiğiniz tohum gün gelip büyüyüpte,
size meyve verdiğini biliyorsunuz da,
bu zavallı yüreklere ektiğiniz tohumların
bir gün gelipte acı meyvelerini yiyeceğinizi
bilmiyormusunuz…

intikamdan acı bir tad var mı hayatta,
bu kan revan içinde kalan insanların
intikam yeminlerinin boşa gitmeyeceğini,
bir gün gelip yakanıza yapışacağını bilmiyormusunuz…

zulüm tarlalarına ektiğiniz kanı,gözyaşını,
bir gün kan ve gözyaşı olarak alacağınızı
düşünmüyormusunuz….
kimin ahı kimde kalmış ki bu dünya da
yapılanların karşılıksız kalacağını sanıyorsunuz.

hangi tohumu ekerseniz eğer,
o tohumdan ektiğinizi hasat edeceksiniz,
bu ektiğiniz zalim vahşetin hasadını,
kan ve gözyaşı olarak biçeceksiniz.

ey her sabah uykudan kalkıp işine gitmeden,
çocuklarını öpen babalar,
bu zülmü,bu vahşeti görmüyormusunuz,
eğer görmek istemiyorsanız bu mezalimi,
ve bu feryatlar kulaklarınızı tırmalayıp,
yüreğinizi yakmıyorsa eğer,
yazıklar olsun,utanın insanlığınızdan,
UTANIN…