Kendi ülkemde
Mülteciyim
Her sokakta pasaport soruyorlar
Kendi ülkemde…
Belki 45 gün olmadı daha göbek bağım kesileli
Belki 7 yaşındayım
Ülkenizde olsam bu yaşımda
elimde oyuncak silahlar, bebekler taşırdım
Gülerek arkadaşlarımla
polisçilik evcilik oynardım belkide
mızıkçılık da yapardım
annem öperek diriltirdı beni
Oysa kendi ülkemde
Düşmanları kovmaca oynuyorum
Ve sadece bi kez yanıyorum
Bi daha başlamıyor oyun
Annemin gözyaşı bile kar etmiyor ülkemde
- 2 -
Karabasan değil yaşananlar
“Kara Eylül”dür
Sabra Şatilla
Nakbadır
Başkalarının acısı
Melhem olmaz yarana ey zalim
Onarılamaz geçmiş
Aynı acıları başkalarına yaşatarak
Küçük generaller doğuyor görmüyor musun
Her biri güneş
Her biri umut
Her biri tohum
Toprağa düştükçe çoğalıyorlar
Çoğaldıkça her yeri sarıyorlar
Ve bir gün…
Karanlık...
Aydınlanacak gülüşleriyle
Gazze Batı Şeria Kudüs
Kayıt Tarihi : 17.7.2008 20:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)