Filistin'e Şiiri - İlyas Han Şahin

Ufkumda kızılca kıyametler kopuyor
bir küçücük çocuk, babasının omuzlarında,
Annesinin gömülüşünü izliyor
bilmiyorki az sonra bir misket bombası kadar sürecek acısı
lanetli kafaların kırılası elleri tetiği çekene dek babalı olcak
sonra, babasını gömecekler diğer mazlum yüzlü,çaresiz insanlar
kahrolası lanetliler,kahırdan doğası nefretleriyle çıkagelecekler
sıra çocuğun ellerini koparmaya gelecek.
ne dünyası ulan! dünya neden duyacak ki sesimizi,
işte doğu türkistan işte turan
işte mazlumların ağıtları
Şeyh Şamil, Ömer Muhtar, Nasrullah
benim vatanım çok gördü kanı, gözyaşını firakı
Çanakkalede, İntifada, Gazzede, Türkistanda
ben Filistinim, Ben Türkistanım, ben Keşmirim
bir ölürüm, bin dirilirim
Kahhar olan benim Rabbim, Zulum benim hasmım
filistine bakarken zulmü gördüm
anaların gözlerinde,yaşamanın eşiğinde
dehşetli anların kronikliğinde,acının kronolojisinde
küfre artan nefret kadar, mazluma duyulan sevda şiirleri
susun ne olur, susun
kaçışın ey çocuklar,üzerinize Paygamber güller atıyor
İbrahim bıçağı kesmiyor İsmail olanı
Nuhun tufanı kopmuyor Rabbim
neden Yağmıyor yağmur,ıslatmıyor işgal edilmiş topraklarımın üstüne
avuçlarında taşlar,dua dua olup küfrün suratına çarparken
vatan tadında bir destanın direnişi işlerken analar kaviçe niyetine
baksın işte,tüm dünya, sevende sevmeyende
görsünki, zalim hep kazanır görünür dünyada,güçlü görünür hep
anılardan taşlar fırladıkça şerha şerha
kan kan ağladıkça gözlerden akan feryat
boğacaktır zulmün zalimin nefesini
hepsinden de imrenilesini
yaşar hep Şehadetleriyle
Allahım şahid olsun, varlıklar direnişiyle
Allaha kadar varacak bu dava
Filistinde, Türkistanda,işgal edilmiş mazlum topraklarında