Filistin de çocuk olmak, ölü doğmak demektir anne rahminden,
Ki, bir umut yaşarsan eğer, annen de istemeyecektir seni' keşke doğmasaydın' diyecektir,
Füzeler çatınızın üstünde ıslık çalarken.
Beyaz elbiseni kirletmeden ölebilmektir Filistin de çocuk olmak,
Zira kısa bir süre sonra giyeceğin elbise tek parça ve yine en beyazından olacak.
Eminönü meydanında, güvercinleri kovalayan küçük çocuklar gibi,
Filistin de füzeleri kovalar küçük çocuklar, ki yoktur onların güvercinlerinin tüyleri,
Nil akar kıyıcığından Süleyman mabedine selam vererek,
Ve kırmızıya çalar rengi bazen Nilin, yine kanla abdest aldı demek.
Ve çocuk olmak Filistin de;
Misket yerine mermi kovanları yuvarlamaktır çamurda,
Ve Filistin olmak çocuk ta;
Her şeker alışında 'ne zaman öldürülecek acaba' diye iç geçirmektir bakkal amca.
Annesinin karnını delerek ciğerini parçalayan mermi ve bir bebek,
Dedim ya; ölü doğmaktır Filistin de çocuk olmak demek,
Utansın Habil, utansın kabil, ' ilk cinayeti biz işledik' diyerek,
Ve yıkasınlar ellerini Nil de, Bu ağıtlarla Nil de kurur giderek.
Evden çıkarken Allah'a ısmarlamak kalanları ve gözleri yaşlı helallik almak,
Ana vatanıdır o deyimin Filistin;
Gidip de dönmemek, dönüp de bulmamak'.
Dört mevsim sayarsan gözlerin ile şahit olarak,
Kendini ödüllendirilmiş hissetmektir nefes almak.
Ve boynuna bağlayıp bayrağını, üstüne gelen tanka sapanla taş atmak,
Ve İkiye bölmektir oyunlarını dikenli tellerle,
Her dikeni ne bir beddua düğümlemektir canını yaktı diye.
Sabah kahvaltıları yoktur Filistin de, akşam yemekleri de,
Kapı aralarından yemeden bir dipcik, bir parça somun indirirsin midene,
Ve bayram sabahları;
Üstünde uzun beyaz entari, dikişsiz ve düğmesiz, kolsuz ve bacaksız, var sadece yakası,
Bayram sabahı, bayram meydanında, elinde şekerin ve boğazında son ısırdığın parçası,
Yerde uzanmış seyrediyor tüysüz güvercinleri, aklında sapanı,
Ve şanslı bakkal amcasından ki ondan bir nefes daha fazla yaşadı.
Dedim ya;
Filistin de çocuk olmak, ölü doğmak anne rahminden.
Ve azraile inat bir ölüp bin doğmak demek, yine yeniden.
Ve son söz;
Ağlarım, her gözyaşımın kuyruğuna bir ağıt bağlarım,
Sararım ne kadar güvercin varsa kanatlarına,
Uçururum isyanımı,
Her asinin üstünden geçerken kanatlarım,
Bir tüyü yolunur güvercinimin,
Son durak İsyanın göbek deliği olsun,
Ve oradaki güvercinlerin yoktur tüyleri,
Ve ıslık çalarlar geçerken bir çocuğun gölgesinden,
Filistin İs(y) a nın doğum yeri...
//Del!
Serap Orhan ÇakarKayıt Tarihi : 24.2.2011 12:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anneme, her yaşıma bir mum dik pastamın üstüne, söylesene; ölü çocuklarda büyür mü anne? diye sorduğum bir doğum günümde kaleme aldım.
Filistin de çocuk olmak, ölü doğmak anne rahminden.
Ve azraile inat bir ölüp bin doğmak demek, yine yeniden.
Çok duygulandım. Tebrik ediyorum
Filistin de çocuk olmak, ölü doğmak anne rahminden.
Ve azraile inat bir ölüp bin doğmak demek, yine yeniden.
Çok duygulandım. Tebrik ediyorum
Filistin de çocuk olmak, ölü doğmak anne rahminden.
Ve azraile inat bir ölüp bin doğmak demek, yine yeniden.yüreğine sağlık 10 numara ve ilk puan benden
Çalışmanızı tebrik ediyorum sayın ÇAKAR.
TÜM YORUMLAR (4)