Filistin de bir çocuk vardı.
Her gün göz yaşlarıyla ağlardı.
Gözlerinde masmavi bir ümit vardı.
Cennete göçmüştü tüm sevdikleri.
Sımsıkı bir şey tutuyordu ellerinde,
Çelik kesilmişti pamuk elleri,
Gözleri çakmak çakmak kaşları çatık,
Ellerinde tuttuğu taş bir tank kadardı.
Hani şair demişti ya Şahine;
“Ben Şâhinem ağam mavzer omzuma yük,
Ben yumruklarımla dövüşürüm
Yumruklarım memleket kadar büyük.”
Filistin kadar büyüktü küçük yumrukları ,
Ve ezecekti bütün tankları.
Kurtaracaktı Kudüs’ü,Mescid’i Aksa’yı.
Duman duman beyaz bulutlar kararmış,
Ümitler bir başka bahara kalmış.
Bu kaçıncı bahardı kaç mevsim bekliyordu,
Durdu topun karşısına bir kale gibi,
Perdeler açılmıştı Cenneti görüyordu.
İşte bahar geldi sonunda kan kırmızı gülleri,
Kaldırıp attı Kudüs kadar büyük taşı
Ve bir kurşun güller açtı küçük sinesinde,
Her biri bir yana düştü minicik elleri.
Filistin’e bir çocuk daha feda oldu,
Bir melek geldi onu cennete uçurdu.
İşte Kudüs burada, kardeşleri burada
Ana sı, baba sı, şehit’ler burada.
GEL YETİM YAVRUM ŞEHİDİM,
İŞTE VATAN İŞTE FİLİSTİN BURADA.
Salih demir-3-12006
G.Antep
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ederim samimi ve güzel şiiriniz için
Harika bir çalışma.
Saygı ve Sevgilerimle.
bir tam puanda benden
TÜM YORUMLAR (3)