FİLİSTİN’DE BİR BEBEK
Filistin’de Ayşe’ydim, daha büyümemiştim
Bebektim daha henüz, henüz yürümemiştim.
Öğrenmemiştim daha, konuşmayı bilmezdim
Canım çok yandı ama, size diyememiştim.
Kundakta bir bebektim, bombalarla tanıştım
Bilmiyordum yürümek, kaçamadım kavruldum.
Fosfor takmış adını, bomba atan amcalar
Çok acıdı ağladım, duymadınız kahroldum.
Atacaktı O bize, atmasaydık demişler
Bu sebeple bizleri, yakıp da kül etmişler
Büyüsem de yapmazdım, size ben bu vahşeti
Ben minik bir bebektim, değildim ki ben sizler.
Acıyınca ağlamak, sevinince de gülmek
Ancak bunları bilir, bilebilir bir bebek.
Ağlamak can yakar, bebekler sevmez onu
Size nasıl bombalar, atabilsin bir bebek!
Dünya susmuş, lal olmuş, anlamadım ben bunu
Yemin olsun istemem, olmasın böyle sonu
Ayşe değil de, Moşe, olsa idi yakılan
Susar mıydı şu dünya, deyiverin bir bunu
Filistin’de bebektir, ölen ve yaralanan
Onların feryadıdır, semada yankılanan
Kalmaz bu ahlar yerde, elbet de kalmaz amma
İNSANLIK VİCDANIDIR, ÖLEN VE YARA ALAN!
M. Ayhan Günaydın
Mehmet Ayhan GünaydınKayıt Tarihi : 30.1.2009 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım Sayın Şair sizi ayakta alkışlıyorum kaleminiz daim kalbiniz sevgiyle dolsun mutluluk sizinle olsun
Saygı ve Sevgilerimle
Ellerinize sağlık kardeşim.
Selamlarımla.
Saygılarımla...
Çok etkileyici mısralar....
İnsanlık kaldımıki vicdanlar sızlasın
Saygıyla
TÜM YORUMLAR (5)