Filistin’de Atatürk Şiiri - Mustafa Bulan

Hep benzer hikayeler asırlar boyu…
“Araplar kandırılmış”, hep öyle derler(!)
Filistin için söylemezler doğruyu;
Bir platonik aşkın peşinden giderler(!)

Hep aynı ezber: Araplar aldatıldı?
Neden Arapları tek yanlı sevdiler?
Halbuki Türkler aldatılan taraftı!
Büyük ihaneti görmezden geldiler!

“Kemal Paşa Filistin’de mağlup oldu”
Derken yüzleri kızarmadı yalandan(?)
Halbuki harp planlarını yanlış buldu
Ve rest çekip istifa etti doğrudan!

Her yerde Mehmetçiğe kurulmuş pusu
Araplar hepten geçmiş karşı cepheye!
Destek yok, bulunamaz silah, ekmek, su…
Çok ısrar etmişti, plan değişsin diye...

Şu Alman komutan bu kirli oyunda
Umrunda değildi Kudüs’ün düşmesi.
İngilizleri oyaladı Doğu’da…
Gaye; rahatlasın Avrupa Cephesi!

Gazi der: “Araplar ihanet edecek!”
“İki ayrı savaş, yetersiz birlikler!”
“Ve asker gayrinizami harp bilecek”
Ne var ki dinlemedi Arap severler...

Ayrıca demiştir: “Mevcut imkanlarla”
“Hem Bağdat’ı hem Filistin’i birlikte”
“Savunamayız bu hain Araplarla”
“Tüm gücümüzü toplayalım Kudüs’de”

En son: “Cephe komutanı olsun Türk’den”
Yine ret edilince istifa etti!
Filistin düştü o cephede değilken!
Haklı çıktığını tarih de kaydetti…

Sonra tekrar gönderildi Filistin’e;
Çünkü itirazında haklıydı elbet!
Zaten Filistin geçmiş düşman eline...
Girmedi Filistin’e, bir de ihanet…

Şimdi soralım, yanıt versinler diye!
Daha önce kaçsaydı Mustafa Kemal
Tekrar gönderilir mi aynı cepheye?
Böyle yalan olmaz, yok bunda ihtimal!

Silahlar çekildi askere doğrudan;
Bir yandan İngiliz, bir yandan Araplar…
Ve çıktılar iki ateş arasından,
Sonra Halep’in kuzeyine kaydılar…

Cepheyi daraltıp kuzeye kayınca
Durdurdu düşmanı Kilis güneyinde.
Katma Zaferi’ni tarihe yazınca
Devlet Atatürk’e ödül verdi bir de!

Çekildiği yer, kısmen Türk Bölgesi’nde;
Uzaklaştı İşbirlikçi Araplar’dan.
Hem baş başa kalınca İngiliz ile
Zafer müjdesini de verdi Katma’dan.

Bir düşünün, Filistin’in Arapları
Neden vurmuştu arkadan Mehmetçiği?
Gazi, Kudüs’ü kimden kurtaracaktı?
Hain Araplardan mı, İngilizden mi?

Bu sorudan rahatsız olur alayı!
Bakın, Araplar ev sahibi diyorum.
Sahibi hırsıza açmışsa kapıyı
Kim bozar bu ortaklığı? Soruyorum!

Nizami, gayrinizami dönmüş savaş!
Birlikler yetersiz, yok iaşe, destek...
Farklı birlikler ister iki ayrı savaş.
Yetmez, farklı donanım teçhizat gerek.

Halep’e ricatı kaçmak dersek eğer
Bu büyük yalandır, bakın tarihten!
Çünkü ödül almıştı bu büyük asker
Hem kazandığı o Katma Zafer’inden!

O da savaş planları yapmıştı bizzat
Eldeki imkan ve şartlara bakarak.
Yetersizdi asker, donanım, teçhizat...
Düşmanı durdurmuştu vur kaç yaparak!

Bunlar ihanet, doğru bakın yerinden;
Atatürk sınırı çizmişti süngüyle...
Hep unutuldu, o Arap evlerinden
Attılar bombalar, bizim Mehmetçiğe…

Sonra dert oldu, kahroldu ızdıraptan;
Çünkü Hatay bizim, çizdiği sınırda…
Ve kan dökmeden alacaktır masadan!
Sınırda ay ışığı bizim sonunda!

Zaten Sarıkamış millete yetmişti…
O, maceraya girmedi Filistin’de.
Kumar oynamadan cepheyi yönetti;
Mevcut imkanlara bakarak elbette…

Sakarya’dan, Çanakkale’den biliriz;
Hep aklı ile hakim oldu cepheye…
Hem “dost” ihanetine dikkat çekeriz;
Tarih yazar “Haini af etmez” diye...

Evet ricatsa ricat, hücumsa hücum…
Hepsini soktu savaş meydanlarına.
Türk yurtlarını savunmuştur bilumum;
Yalnız alçakların düşmedi ardına...

Mehmetçik Arap çöllerinde ölürken
Anadolu hepten kaldı korumasız.
O, işgalleri görmüştü çok önceden
Ve Anadolu’ya yönelmişti şartsız...

Önceden gördü, yurt edilecek işgal;
Mehmetçiğe der: “Vatan bekler bizleri”.
“Arap çöllerinde edersek irtihal”
“Anadolu’ya girecek birileri.”

Mehmetçik anlarken bu büyük dahiyi
Elbet ihanete düştü ötekiler!
Hem Kudüs kurtulsaydı önlenir miydi
İstanbul’da ve İzmir’de ki işgaller?

Çanakkale’yi de savunmuştu Gazi
Ne var ki birileri yolu açtılar!
Geçirdiler Fransız’ı, İngiliz’i…
İyi çalıştı işbirlikçi ajanlar…

Ayrıca doğru girseydi Filistin’e
Hainlere vuracaktı ölesiye!
Bugün onların girerdi ezberine
“Kemal kutsal Arap kanı döktü” diye…

Pendik/06.12.2017