Filistin toprağında üstüste bela varken,
Bir kaç kendini bilmez yollarını şaşırdı.
Feryat ve inlemeler her tarafı sararken,
İsrail’li askeri, çözüm sanıp kaçırdı.
İsrail’in ordusu hiddet gösterdi buna;
Acımadı silaha, bombaya ve kurşuna;
Bir nemrut örümceği kaçmış gibi burnuna,
Filistin üzerine var gücüyle hapşırdı.
Ateş kustu uçaklar havadan yer üstüne.
Yaşlı, huzura hasret; bebek, muhtaç sütüne.
Bakan olmuş adamlar, sarınıp örtüsüne,
Canı, pek tatlı gördü, yer altına aşırdı.
Uzun bir zaman oldu; Filistin’li gülmedi.
Kur’anî çözümlere gayret edip gelmedi.
Fitnenin ateşini, nasıl söner bilmedi;
Yanlış telkine kanıp potasından taşırdı.
Kur’an, gösteriyodu sükunu bozanları! ..
Yıkmak, dağıtmak için cennete sızanları! ..
Filistin, anlamadı, kaybedip zamanları,
Ruhunu, bedeninde, cehenneme kaçırdı.
(4 Temmuz 2006)
İbrahim Faik BayavKayıt Tarihi : 4.7.2006 19:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

arkamda diye,
Kim demiş o günler uzak diye,
tebrikler şaire....
TÜM YORUMLAR (1)