Filistin Ağlıyor Şiiri - Kazım Üçok

Tüm sokaklar yangın yeri sanki
Tüm şehir tarumar
Yine azdı, kudurdu eyvaah!
İnsan denen canavar
Kötülüğün ölçüsü yok sınırı yok sonu yok
Ey yüreği taş kesilen insanlık, söyle;
Daha nereye kadar!

Ateş düştüğü yeri yakar derler
Oysa bu yalnız düştüğü yeri yakmıyor
Büyüdükçe büyüyor yürek yangınları
Girmediği ev uğramadığı sokak
Yıkmadığı şehir bırakmıyor

Ey sokak kabadayıları
Ey savaşlara hüküm veren haramiler
Ey insan kasapları
Ey kana doymayan kanlı zalimler
Hiroşima’da siz Halepçe’de siz
Bosna’da yine siz vardınız
Gülüşlerini çaldınız çocukların
Kahkahalarını çaldınız

Ey Filistin’de kaybolan hak
Ey ölüme terk edilen şehir
Ey hastane bahçesinde boş kalan
O kanlı salıncak
Ey gözpınarları kuruyan isimsiz nehir

Ölümün evi yok sığınağı yok merhameti yok
Halden anlamaz ölüm
Bu nasıl bir acı ey Allah’ım!
Bu nasıl bir vahşet! Bu nasıl bir zulüm!..

Oysa Musa’da bir
Muhammed’de birdir Allah katında
İnsan da insanlık da bir
Bu çağ hangi çağdır ey gafil
Bu devir hangi devir
Kaç bin yıldır kan kokuyor bu topraklar kan
Doğrul da bir bak ardına
Bak da utan! Bak da utan!..

Her yer ölüm tarlası sanki
Her sokak bir mezarlık
Ey gözlerini kan bürümüş
Yamyam sürüsü haramiler
Yeteeerrr!.. Yeter artık!..
Ellerinizden kan akıyor
Eteklerinizden kir
Bir Kerbela varken yüreklerde
Bir başka Kerbela neden gerekir

Sakın kader deme;
Kaderde hep böyle zulüm, hep böyle zulmet mi olur
İşte kıyamet dedikleri bu;
Bundan öte kıyamet mi olur
Filistin yıkılmış Gazze harap
Yok mu bu kanlı mezalime dur diyecek;
YA RAB!..