Filistin Şiiri - Yüksel Osman

Bir çığlık, bir feryat ki bir imdat tufanı
Unutamam televizyonlarda seyrettiğimiz o anı
İnsanlar hani hastalar hani ceninler hani
İnsanlık böyle bir zülüm görmüş müydü yani

Bir zulüm, bir kasvet sıradan renkler değil
Karalar dahi karalar giyindi o gün
Ağlayan maşeri vicdan ağlayan Filistin
Zebunlar seyre dalmış neşeliydi fulusdin

Tüm batı dünyası idare-i maslahatta
Güya ateşkes için çabalar içindeler
Bir taraftan taş diğer taraftan toplarla hatta
Kudüs’ün harimi ismetini çiğnediler

Evet, üç dinin yücesi mukaddesi Kudüs
Ağlama duvarı, Natavista, Beytul Makdis..
Lakin beni İsrail’in tarihteki hıncı
Yahudilerin insanlığı taşıyamayan inancı

Kader adım, adım hükmünü işliyor gibi
Filistin kırmızı bir gül gibi bu nakışta
Akıtılan kanlarla bir seylâp oluşmakta
Seylâpın önünde bir kütük gibi Yahudi

Olsun istemem o gün bir intikam duygusu
Duymak istemem yalvaran bir Yahudi sesi
Gibi olsun Yusuf’un kardeşlerine olan hissi
Çünkü İslam en güzel din ve en iyisi

Ben her zaman gözyaşları içinde seyrettim
Ve de başımı sakladım ‘ Ar En Lekum’ lardan
Ciğerim dağlandı ‘Ya Ebi, Ya Ummi’ lerden
Geçmedi bir an olsun şaşkınlığım hayretim

Bunun bir rövanşı muhakkak olmalı derim
Bir rövanşı olsun, olmalı diyorum bunun
Habib-i edibin Mekke’ye girdiği gibi
Ömer-ul Farukun Kudüs’e girdiği gibi

İstemem o gün ağlama ve inilti sesi
Yavrusuna sarılmış bir Yahudi annesi
Etrafı âlemde duyulsun aksi sedası
Bunun muhakkak bir rövanşı olmalı derim