Toprak gökten gebe kaldığı bebesini
Göğün mavi gözlerinden besler
Göğün toprağından
Toprağın göğünden başka kimsesi yoktur
Bu kimsesizliğin büyüttüğü umut Filistin’dir
Filistin gök ile toprağın çocuğudur
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Politik şiir, çok fazla tutulan bir şiir türü olmamıştır Türkiye'de. Oysa politikadan soyutlanmış bir yaşam, kişinin hem üretimini hem de şiirsel kalitesini etkiler. Bu yüzden bir çok şair sıradan aşk şiirleri yazmanın ötesine geçemez. Bu açıdan çabalarınız benim gözümde çok değerlidir. Bilmenizi istedim.
Filistin benim için unutmadığım uğrunda şiirler yazıpta kendimi rahatlatmaya çalıştığım toprakların adıdır.. O yoksul, sahipsiz insanlar, çocuk ve kadınlar daima cehennemi dünyada yaşamaktadır.. Çaresizliğin kol gezdiği bir mekandır. 1948 den beri gün ışık huzur bir türlü gelmeyen İnsanların goğulduğu, fakat kimsenin el atıpta düzeltmediği, daima içinden çıkılmaz, kanın kanla yunduğu bir âlemdir.. Yahudilerin yeni silahlarını denedikleri, ölen çocukları keyifle seyrettikleri yerdir..İNsanlığın bittiği yerdir. Yahudilerin, toprak çaldıkları ve ev sahibini suçladıkları arenadır.. Şiiriniz de de anlatıtığınız gibi fakat ne söylesek az geliyor. Cumali kardeşim.. Selam ve sevgilerimle.. Ahmet B. Ünal
Cok guzeldi Dostum yuregine saglik aci gercekler keske degisterebilmek mumkun olsa canim pahasina gulerek bunu yapardim
Allah yar ve yardimcilari olsun
Cok guzeldi Dostum yuregine saglik aci gercekler keske degisterebilmek mumkun olsa canim pahasina gulerek bunu yapardim
Allah yar ve yardimcilari olsun
Ötekilikleri ve farklılıkları eritmişsin bir bedende ve aşk olmuşsun Filistin'de. Masumiyetleri boynu bükük bırakmamışsın. Vicdanı ve kalbi hasta, tahammülsüz insanlara ders olmuşsun... Selam olsun sana..
Duyarlı dizelerinizi candan kutluyorum.Mahsumiyet içinde çocuklar.onlar inançlarından ödün vermeden,içlerindeki inancı,yüreklerindeki sevgiyi parmaklarıyla simgelediler.onlar şehadete erdi utanan,katledilen insanlık oldu. tam puanımla selamlıyorum emeğinizi
Duyarlı yüreğini kutlarım
FİLİSTİN’E AĞIT
Gazze’de bir kuş döner
Yerde yuvası yanar
Bir dal arar konmaya
Bulamaz geri döner.
Filistin’de bir kuş var
Kuş yavrusunu arar
Yavru yanmış yuvada
Yarasını kim sarar
Filistin’de bir kuş var
Şükreder kuşluğuna
Semah döner göklerde
Şükür insan olmadığına.
*
Filistin kan içinde
Alev alev, can içinde
Bir bebek öksüz kalmış
Memesi kan içinde
Filistin’e kan girdi
Ateşten şeytan girdi
Nidem ben bu yüreği
Sevgi derken kin girdi
Gazze’de bir çocuk var
Yanakta öpücük var
Kundağı kan içinde
Yüzünde gülücük var
Filistin’de bir kuş var
Yüreğinde bir düş var
Bu yazgının katibi kim
Bu işte bir yanlış var..
MAHMUT. NAZİK 10. 01. 2008 MERSİN
kutluyorum güzelliği
namık cem
Yoksa ölüm acıtmaz Filistin’de
Hatta özlenen gidiş bir Filistinli gibi gitmektir
Hastane kapısına ulaşmayı hayal ederek değil
Dünyanın kapısını çarpışın sesiyle irkilen meleklerin
Titrek selamlarıyla aralanacak yeni bir dünyadır
Mazlumlarin kaderi, ve onlari hic göremeyen dünyali kardesleri...Tebrikler.... Tam puan, listemde...
Güldeste Siir Grubu /muza hosgeldiniz...
Ağla Filistin'li Güzel Çocuk
Ağla Filistin'li güzel çocuk
Senin saf gözyaşlarınla
Temizlenir belki bu pis dünya
Bir gün bir tokat vuracak ki Allah
Bu kana susamışlara
Sen uçarken bulutlarda
Onlar düşecek kara sulara.
Bu dünya sınav içinse eğer
Yapılan zulümlere dayanmaz ciğer
Cennet için verilen bu sınavda
Çocuklar en ön safta gider.
Ağlama Filistin'li cesur çocuk
Bir taşta benim için at zalime
Onun topuyla tüfeğiyle baş edemediğinde
Sesimizi duy rüzgârların sesinde
Hakkını helal et helal et bize…..
.
Tebrikler. Saaygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta