Filistin! Şiiri - Mehmet Dumanlı

Evlat;
Dün gece bir rüya gördüm anne,
Her taraf karanlık ve soğuktu,
Üşüdüm anne.
Dün gece bir rüya gördüm,
Karanlıkları çocuk çığlıkları yırtıyordu,
Korktum anne.

Anne;
Rüya değil bu anlattıkların,
Gerçek evladım.
Kana susamış canavarların işi bu,
Kan içecek evladım.

Evlat;
Dün gece karanlık aydınlanıyordu,
Ard arda patlayan bombalarla,
Cesetlerle birlikte umutlarda kayboluyordu,
Feryatlar kalıyordu sabahlara anne.

Anne;
Onların adı Fatma, Esma, Abdullah,
Çocuklukları yaşanmamış, çok ırak,
Her şeyleri yarım bırakıldı,
Hayalleri, umutları çocuklukları
Belli ki bir başka bahara kaldı,
Kime ne yaptılar? Arzuları yaşamak,
Suçları mı?
Tek suçları Filistin’ de doğmak,

Evlat;
Bütün yürekler ağlıyordu bütün yürekler,
Feryatla dağlanıyordu körpe yürekler,
Hiçbir şey gelmiyor duadan başka elden,
Dualarda bile gözler ağlıyor anne.

Anne;
Utansın utansın tüm dünya, medeniyet,
Savaş değil bu, soykırım esas niyet,
Allahım kimsesiz onlar, kimsesiziz bizler,
Ne olur sen bize yardım et, medet ya rab medet.

Evlat;
Resimler bile ağlıyor, onlar ağlamıyor,
İnsan değil mi ki onlar, neden ağlamıyor?
Neden kimse bu vahşete dur demiyor?
Korkuyorum, korkularımda ağlıyor anne.

Anne;
Tecrit altındalar, her yanları çevrili,
Havadan uçaklar, yerden namlular çevrili,
Burada pembe düşler bile kirli,
İçerim kan ağlıyor, ağlıyorum gizli gizli.

Evlat;
Bir rüya gördüm anne
Dünü, bugünü, yarını hep aynı olan,
Kimin çiçeği ki bunlar açmadan solan?
Geceler karanlık, geceler boyu çığlık,
Kimin sesidir ki bu rüyalarıma dolan anne?

Anne;
Filistin!
Yakın geçmişin yitik toprakları,
Osmanlının öksüz ve yetim toprakları,
Kandır bedeli satılamaz diyen,
Ulu Hakanların kutsal toprakları,
Şimdi kan ve gözyaşının kol gezdiği,
Dünya güçlerinin siyonizme yol çizdiği,
İsrail’ in dünyanın gözü önünde kan içtiği,
Kanla sulanmış topraklar, Filistin.
Kan ağlıyor, kan akıyor.
Hiçbir şey yapamayız demeyin,
Şimdi sizden yardım bekliyor,
Şimdi sizden dua istiyor.
Filistin!

Mehmet DUMANLI 02.01.2009