bir ülkede insanlar öldürülüyor
hunharca edilmiş hayatlar
korku ve şiddet, toz duman
dünya sessiz, dünya rahat
bunca kan-revan
bunca kin
neyin bedeli ödenir
kimin toprakları işgal edilir
dünya sonsuz yaşamak hırsı mıdır
misafir olduğunu unuttu mu insanlar
ne bir tutam huzur
ne de bir nefeslik soluk
yaşam zehir-zemberek, ağu oldu
silahlar susmuyor, kan durmuyor
bitmeyecek gibidir bu öfke
ne zamana kadar sürer
yok etmekten başka düşünce yok mudur
ortaçağa geri döndük
yoksa tarih mi yalan
değişen ne, güzel olan nedir
bir yanı kan-barut kokar, tank tüfek
diğer tarafta güllük-gülüstanlık
bir yanı sürekli korku sarmıştır
çocukların gözlerinde panik
yaşanan bunca haksızlık
soğumuş, sevgiden yoksun
demir yüreklere az geliyor
insanlığın yok olması mıdır
yaşanan bu iğrenç savaşlar
son bulsun artık
durdurulsun kör namlular
yeter artık de bu gidişe ey insanlık! ..
İzmit - Çenesuyu 06.04.2002
Cafer TaşkınKayıt Tarihi : 25.6.2008 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2002 yılında ve halen devam eden Filistin'in üzerindeki kara bulutları gördükçe yüreğimden bu dizeler oluştu...Kan ve gözyaşının durması ve ABD ile İsrail'e bir tepki olarak kendimizi biraz sorgulayalım değerli canlar..
TÜM YORUMLAR (7)