Filistin Şiiri - Mehmet Şerif Cebe

FİLİSTİN

1
Oluk oluk kanla;
Kırmızı kırmızı sulanan,
Yemyeşil Filistin vadileri!
Ah Filistin!
Yazabilseydim bir destan sana özgü,
Neye yarar ki yazmak!
Özbeöz toprağından kovuluyor Filistinli. Hey şanlı Filistin!
Ellerimi sana uzatamamışlığın,
Ezikliğiyle yanıyor yüreğim.
2
Yükseliyor sütunlar zulümden,
Büyüyor ağzı gitgide;
Yutmaya hazır canavarın,
Filistin dağlarında.
Ülke Filistinlinindir,
Filistin adıyla anılmakta pınarlar.
Dayanmış kapılarına,
Topa tutuyor, kursağına indirmek için;
Küçük çocukları, kadın ve yaşlıları;
Ahı göğe çıkmış suçsuz insanları;
Mülteci kamplarında savunmasız!

Onlar da kutluyorlar bayramı!
Villa ve konforlar ne gezer;
Kuş tüyü yastıklar,
Sımsıcak anne kucağı.
Evsiz ve aç,
Barut kokusunda yetim;
Buram buram duman,
Kutluyorlar şekersiz bayramı.
Korku ve endişe,
Karartmıştır ufkunu çocukların;
Beyrut sokaklarında!

3

Hey kısık kısık öten baykuş!
Acı gelmeyecek kanın senin de;
Vampirlere çok geçmeden.
Bugün Filistin, yarın sen!
Kurutuluyor çeşmeler bir bir,
Baksana yerle bir edilmiş;
Filistin’de yaşamasın diye çocuklar.

4

Hey çocuk! Büyüyorsun,
Onlar da büyüyorlar.
Kurmuştu bir mezbaha;
Ben yaşayayım diye,
Firavun vaktiyle,
Yaşamasın diye çocuklar!
Usumuzdan gitmez ki bunca zulüm,
Bekle çocuk!
Kuruyacaktır zulüm bataklığı,
Save nasıl kuruduysa.

5

Hey kuyu sahibi!
Saray nedir ki sığındığın,
Neye yarar ki uçaklar;
Altından yaptırdığın,
Havai’de cennetler kurduğun yalancı!
Kardeşin ölüyor,
Nedir ki yaşadığın!
Kocamış ayı kan emiyor,
Ha bire İnsan öldürüyor!
Garip ki garibi görülmemiş!
Dahası var mı yürekler acınacak?
Dahası var mı gözyaşı akıtacak?

6

Daha ne bekliyoruz?
Vahiy bize bir daha mı inecek?
Ey güvenilir Kudüs!
Yeryüzünde başkent olmuşsun(!)
Yok etmek için Müslümanları.
Ağlıyor buna Mekke,
Ağlıyor buna Medine;
Hayretler içinde Bedir.
Yakışır mı bize, bu ağlamak nedir?
Serserice yaşamak uğruna emperyalizm,
Gökdelenlerinde;
Yaşatmıyor insanları Filistin’de!
Ey insanlar sızlamıyor mu yüreğiniz hiç!
Ey Müslümanlar!
Yaşamıyor mu yeryüzünde TEK BİRİNİZ!
Kuma sokmakla başını,
Sorun çözümlenir mi dersiniz?
Suçlamakla kardeşini!

7
Suçsuz olunur mu sanırsınız?
Petrolü akıttınız,
Oldu silah İsrail’de.
Size çevrilen bu silahtır,

Filistin’e çevrilen de.
Hala anlamaktan uzak,
Nasıl yaşıyorsunuz hissiz;
Bilmem yeryüzünde!

8

Ey çocuk!
Ey Filistin!
“Bir gün kavuşacak ellerimiz!”
Ama mutlaka,
Bilmeni isteriz ey zalim!
Yaşadıkça yeryüzünde,
Yurdundan kovulmuş;
Ayak derisi yüzülmüş,
Elektrikli testerelerde inim inim inlemiş;
Emperyalizm mahpushanelerinde,
Mazlum,
Hesabını verdirecek tek tek.

Ey Filistinli!
Kendi acizliğimi, senin cengaverliğini yazdım;
Ne yazdımsa!
Mazlum insanlara,
Dünya söz cambazlarına;
Savunucularına insan haklarının,
Ahınızı duyurayım diye.

M.ŞERİF CEBE
22Temmuz 1982

(Ramazan bayramında Filistin mülteci kamplarının yerle bir edilerek katliamlar düzenlenmesi
dolayısıyla)