Yıkılmış onlarca bina yanıyor için için,
Onların hırsı geçmedi bu kara topraktan.
Tarihi vahı ile yazılmış bu şehrin,
Binbir acı içinde kalmış Filistin.
Eşkıyalar inmiş kanatlılardan aşağıya,
Gök gürültüsü zannediyor; toprak altında çocuklar.
Bir tek Allah'a yalvarıyorlar yakarışlarla,
Her birinin yüreğinden diline bir Fatiha.
Ellerinde gül yaprağıyla kaçar çocuklar mermilerden,
Daha zamanı değil, ölüm onlar için çok erken!
Bir veba gibi sarmışken barut kokusu ortalığı,
Ölüyor Filistin, kayıyor ellerimizden!
(CMK)
Kayıt Tarihi : 12.11.2015 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zulmedenlere ses çıkarmamak, onlarla işbirliği yapmak demektir. Kalem, kurşunum olsun..
![Cem Kamalı](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/12/filistin-136.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)