Tene mezar kazırken
Yalandan mistik güneşler,
Kırıldı bir tenhada
Karanfilleri gözbebeklerimin.
Çocuklar korkularıyla
Yanmış kirpiklerime biniyordu,
Üstüme bomba yüklü
Biri bir koca görür rüyasında:
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Devamını Oku
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Gönül dostum; Şiir güzel. Çok beğeniyorum. Gönlünüz şiirle dolsun. Selamlar...
duyarlı yüreğe candan tebrikkkkk
duyarlı yüreğe candan tebrikkkkk
Tüm müslümanlarin kanayan yarasina deginmissiniz.. Tebrik ederim ümmetin yetimlerinin savasini kaleminizle verdiginiz icin
bu güzel şiir için kutluyorum sizi... tebrikler
Bence önce kendi ülkende dökülen kana bakmalısın 36 masum vatandaş uçaklarla katl edildi bunu göremeynler filistini hiç göremezler
duyarlı yüreğinie sağlık...tebrikler...teşekkürler...eşlik etsin istedim benimde dizelerim güzelim dizelerinize.....sevgilerimle...
Bir Çocuk Ağlıyor Gazze’de
Ortalık;
Toz, duman
Ortalık;
Kan, revan içinde
Bir çocuk ağlıyor Gazze’de
Tıkamış kulaklarını minicik elleriyle,
Yeri göğü inleten sese,
Çıkmıyor ağzından tek kelime,
Büzüldüğü köşede.
Bin bir soru var cevaplanmamış,
Korkudan büyümüş gözlerinde.
O çocuk,
Kimsesizinde kimsesizi şimdi!
Yoklukların şehrinde.
Bir ana ağlıyor Gazze’de
Yitmiş gül koynunun kokusu,
Ölümün sıcak nefesinde.
Karışmış ellerine kan ve barut kokusu,
Gözlerinde yavrusunun parçalanmış dokusu.
Gömmüş acılarını yüreğinde en derine,
Düşmüş dudağındaki tüm gülüşler,
Fidanıyla beraber,
Topraktaki yerine.
O ana,
Dertlilerin en dertlisidir şimdi!
Yoklukların şehrinde.
Bir baba ağlıyor Gazze’de
Sanki oynanan son sahne,
Hıçkırıklar düğüm düğüm genzinde,
Direniyor gözyaşları kirpiklerinde.
…..İş yok,
………Aş yok,
Anılar darmadağın,
Yaralı yüreğinde,
Umutlar yenilgide,
Kapkara bir bulut var gökyüzünde sadece.
O baba,
Umutsuzlardan da umutsuz şimdi!
Yoklukların şehrinde.
…..Bir çocuk
………Bir ana
…………Bir baba değil,
Sokaklarda ağlıyor Gazze’de
…Duyan yok
……Gören yok
……….Dur diyen yok
Zalimliğe bu yerde
Anılar dağılmış her köşeye,
Bir yok oluş sahnesinde,
Barışın kanatları, kesiliyor.
Sessiz değil üstelik
Avaz avaz bir sesle.
Yaşanmışlıklar,
Viraneden de virane şimdi!
Yoklukların şehrinde.
01–06-/01/2009....Sevim Aslanalp
Özgür üniversiteli dergisinin 10-11 numaralı sayısında kendine tartışmasız bir yer bulan bu değerli şiiri ve mangal yürekli genç şairini içtenlikle kutluyorum...
gelecek yıllarda,
bu şairin ve kaleminin insalcıl gölgesini hep üzerinizde/yüreğinizde hissedeceksiniz...
benden söylemesi...
Kudüs kan kaybından ölürken
İstanbul raksla kendinden geçiyordu…
Bu ilk şiirinizi okuyuşum. Ama etkilendim..Diğer şiirlerinizide okumak isterim..
Kalem güçlü, ifadeler harika...
Yürek sesiniz hep çağlasın, ilhamınız bol olsun +10
Kudüs kan kaybından ölürken
İstanbul raksla kendinden geçiyordu…
acının tarihi bencilliğin, umursamazlıkların ve aymazlıklarında tarihidir birazda. necip kardaşın kendine has bu anlamlı mısraları, acılara karşı duyarsızlığımızı adeta
yüzlerimize/gözlerimize sırlı bir ayna tutarak
onu anlamamıza yardım ediyor sanki...
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta