İçimde ormanlar gibi büyüyen file çiçekleri
Sırlı bohçalardan birer mendil taşıyor.
Basiretsiz bir nazarla işlediğim isimlerin baş harflerini
İri bedenli muhafızlar gibi diker önüme.
Seneler ve file çiçekleri…
Dikenli tel örgüler gibi
Sonsuzluk işareti yaparak ilerliyor.
Obsesif bir kimlik kazandırıyor gün be gün.
Yavaşça süzülüp kadifemsi yaprağında konaklama ihtiyacı
Ve hızlıca uzaklaşıp aldığın o kokuyu unutma telaşı.
Kim ölçebilir aradaki mesafeyi?
Ya minik bebeğin incinen telaşları?
Büyütür de kaçamam.
İçli duruşu yaralarımı,
Büyülü kokusu sevdalarımı…
Tercihlerim hep aynı saksılarda dönüyor.
Odamın içinde kalabalıklar,
Ve her birine sinmiş kokular, kokular, kokular…
Bakır kovalı file dallarının arasından
Hayal meyal ilk bakışmayı,
Kahramanları çoktan gitse de
O yaz günü duyduğum bayıltıcı kokuyu,
Satmadım hiçbir dünya malına.
Hâlâ en değerlim misk kokan sevda günlerim.
Gezegenim dünyaya ne kadar uzakta?
Yaklaşır da bulamam
Ümit edip emin olamam
Kararsız çiçekler dikerim
Kaybolmayı seçerim yine
Bulunmam.
#yazargibiyim
yazargibiyim.blogspot.com
19.02.2019
Kayıt Tarihi : 15.2.2019 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kırmızı, beyaz, pembe... File çiçekleri. Sardunyalara biz file diyoruz. Yaprakları tüylü ve kadifemsidir. Çiçekleri miniciktir. küçükken onlardan tırnaklarımıza ojeler yapardık. Asıl kokusu yapraklarında ve dallarındadır. Şiirde bir şeyler eksik olduğunu biliyorum. Önce ham doğacak sonra yavaş yavaş işlenmeyi bekleyecek.
TÜM YORUMLAR (1)