Filan Falanda Ölür Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Kimse bu dünyada bâki değildir
Nemrut gibi filan falanda ölür
Hepsi bir değer âfâki değildir
Anan baban amcan halanda ölür.

Eski alışmanlıklar nüksederse
Aklına gelende çekip giderse
Eğer hayatımı altüst ederse
Bana dokunanda yalanda ölür

Ruhumuzun âli düşük mod'u var
Tabiplerde derdimizin kod'u var
Sevdâmızın karası var od'u var
Beni dertten derde salanda ölür

Bizi seven soframızdan hoş gitti
İşine gelmeyen dönüp koş gitti
Yavuzda dünyadan eli boş gitti
Bizim hakkımızı çalanda ölür

Gece gündüz sahibine güvenip
Külli yazı tâlihine güvenip
Allahsızlar parasına güvenip
Dünyayı Cehennem kılanda ölür

Saray inşa ettim yâre gönlümde
Pişmanlığım elbet vardır cürmümde
İz bırakıp hayatımda ömrümde
Benim yüreğimde kalanda ölür.

Kızarsa ateşler tutuşur seller
Varyemez kardeşle uçar hayaller
Dost olup kalleşle buluşur eller
Bana dokunursa yılanda ölür.