Fîl İle Pire Mukayesesi Şiiri - Mehmet İ ...

Keşke hâllerini sormaz olaydım
Bakda bizim hâlimizi gör, dedi
Sorulacak hep kendimi bulaydım
Hayâllerin tahakkuku zor, dedi

Lâwrens Hâim Naum yine türedi
Bize fare dedi bu iki kedi
Her YILBAŞI her biri bir TÜRK yedi
Bizi yakan yaktığımız kor, dedi

Ensemize asalaklar tünedi
Şeytanları ile bizi enedi
Müslümanım bana inânın, hâdi
Hayâl oldu Niğde ile Bor, dedi

Namertlerin köprüsünden geçtiniz
Yüz yıldır su diye zehir içtiniz
Mâdem kendinize muhtar seçtiniz
Mührü Süleymanı bana ver, dedi

Mühür yokken fâiz düşmanı olan
ASARIM; sözünün altında kalan
İşin neki sen lâfımla oyalan
Türlü türlü mahareti var, dedi

Sınıflara ayırdılar köylüyü
Nimete garketti uzun boyluyu
Pırangaya vurdu asil soyluyu
Müslümanız diye kınarlar, dedi

Balta kesmez ormanlarda yaşıyor
Sapı bizden başımıza düşüyor
Adaletin meftûnları şaşıyor
Bize su vermiyor pınarlar dedi

Emekliden arşa çıkıyor ahlar
Verdiğimden bana yuhlar eyvahlar
Haksız emirlerin çok vebâli var
Vurulacak büyük bir şamar, dedi.

Garip gurabalar yazın üşüyor
Körüklüyor ciğerimiz şişiyor
Ona milyâr bana küsûr düşüyor
Benim memurinim bahtıyâr dedi

Sen; sahibi vatan olduğun için
Düşmanına, ülkesinden sür dedi
İmâni kâmille dolduğun için
Sonra istihzayla bir tükür dedi

Emânsız sürgünün izansız göçün
Parsasını deren papazda, haçın
Kurduğu sehpada urganı seçin
Müsebbibi sahip oldu, gör dedi

Memûrine zam üstüne zam gelir
Emekli işçiye altok tam gelir
Gazze’ye; Yahudi Cengiz Han gelir
Mürtede yetmezmi bunca sır, dedi

Devlete düşmanı destekleyen o,
Cihâd diyenleri köstekleyen o,
Sadrına yaftayı kastaklayan o,
Sana yetmiyormu bu kusur dedi

Devlet koruması altında kaçı?
Bunların hepisi Yahudi koçu
Hüccaclar boynunda getirir HAÇ’ı
Suni amelliler riyâkâr dedi

Devamlı mamuru viran ederler
Vatansızlar vatan perveriz derler
Bunlar Türkü sürü sayıp güderler
ZIMMİ’ler ülkede zimmetkâr dedi

Ârifân şuara kem kelâm demez
Salata i küfrü müslüman yemez
Yularlılar hakîkâti söylemez
Kümeste Tavuk yok, Tilki var dedi

Kalmadı ülkede mazbut ve mamûr
Gasıp zibidiler sahtekâr dedi
Garip emekliler ederler tamir
Bu kitapsızlara nekbetkâr dedi

Yetmiş bin alanlar yaşayacaklar
Küsûr bölüşenler taşıyacaklar
Bu millet uysaldır, alışacaklar
Uyanmazlar mahşere kadar dedi

Uyu diye dersi veren mektepler
İzzeti, iffeti attı erkekler
Herhâlde anırıp duran merkepler
Saman için kapıya bakar dedi

Şimdi onbin lira en düşük kirâ
Emekliyim ödemeğe yok para
Muhtaç bırakıldık ÇULA HASIRA
Gözlerine şimşekler çakar dedi

Diyorsun ki memur illâda memur
Hâlbuki onların mayası çamur
Üstüne sıçrarsa olacaktır ur
Bize göre değil bu ayar dedi

Ev kirâsı onbin lira olunca
Yapışıyor kene pire kulunca
Kira ödemekten meyûs kalınca
Senin liyâkatın bu kadar dedi

Yahudiler A.Be. De’yi körükler
Sığır çobanında uzar sırıklar
Yeryüzünde açtıkları yarıklar
Müslümanı gömmek için var dedi

Varmı gören nerde özü Müslüman?
Kahraman destanlık sözü, Müslüman
Maddeye kapalı gözü, Müslüman
Gâfletin membâı ihtikâr dedi.

En büyük yaratık ne diye sordum
Karada en büyük filler var dedi
Cevabına gülerek duruyordum
Var mı bu teşbihte bir zarar dedi

Fil büyüktür sözün çıkınca dilden
Pire filden büyük biliyorum ben
Filin organlarıyla tekâmülken
Büyüklük kanatla, ihtiyâr dedi

SAÎD NURSÎ der; “Müslüman siyâset
Yapamaz yaparsa kopar kıyâmet
Sâlih Müslümanda olamaz elbet
Müminlerde muhkemdir karar dedi

Mekânında yuhalanan virüsü
Reyimi geri ver dedi birisi
Bunlar var ya bu sırtlanlar sürüsü
Yonanlı olduğu aşikâr dedi

Bu ülkede çukurları oyanlar
Sırtından vatan âşkını soyanlar
Tefrikayı temeline koyanlar
Düşmandır; olamaz tevbekâr dedi

Tor tosun koşarsan kırılır zevle
Gücün yettiğince ahmağı tavla
Beşeri Severek Yaratan Mevlâ
Mümine yaraşan istikrâr dedi

Mukaddes mâbedî yakıp yıkarlar
Bizim için İslâmdır zarar dedi
Nemâzı kılana kurşun sıkarlar
“Nesli cedid Hamas Muzaffer” dedi.

Kan ağlıyor; mükedderi, meyusu
Onbin lira besler onüç nüfusu
Sen destekle pezevengi deyyûsu
Zehiri kusturunca çıkar dedi.

FİLİSTİN’e Yahûdi yel eserken
Kadın, çocuk kıtır kıtır keserken
Bizim Siha, Kaan seslenmez, neden
Müdahâle bizimçün zarar dedi

Âlim görünerek vaaz verirken
Ellâh yok sadece ben varım derken
Ehli imân görünenler dinlerken
Kurân-ı atarak bu yorar dedi

Yahudi fetullah açık söyledi
Kur’ân-ı atarak beyan eyledi
Müslüman değilim kâfirim dedi
Dinleyen müminler mükedder dedi

Biriside “bana gönderin hemen
İpe çekeceğim geldiği zemân”
Sonra Millet verdi eline dümen
Tersine dönüyor bu teker dedi

“FAİZ’in emânsız düşmanıyım ben”
Deyip, YÜZDE KIRKBEŞ’e çıkaran sen
Belli ki Yahudi seni yöneten?
ELLÂH “HERŞEY ASLINA ÇEKER” dedi

Tam ONÜÇ NÜFÛS var kirâhanede
Gelirimse YÜZYİRMİ BİN senede
Biz Halîka hamdederiz gene de
Kanâati, mizanlar tartar dedi.

Kapıdaki aç köpek hav, hav dedi
Açlıktan mırıldar yalanır kedi
Yahû kimde memleketin senedi?
Eşşekler gönlerini yırtar dedi

Susmaz ihlâslının Hak diyen sazı
Deryâyı unuttu Balığı, Kazı
Suyun üzerine yazıldı yazı
Sel gelince yazıyı yıkar dedi.

Yapmak zordur lâkin yıkmaksı kolay
Edepsiz yanında edepli olay
GAZZE’de Yahudi ederken alay
Hilâfetin tahtına konar dedi

Bebekleri analarla doğruyor
Dedelerin her bir yeri ağrıyor
Ninenlerin göz pınarı seğriyor
Müsümanı hayvan sanarlar dedi

Ebû Bekr’i Sıddîyk demişlerdir ki:
Günde beş kez yüzü yumuşlardır ki
Kuruyan bataklık kamışlardır ki
Yerinde tomurcuk gül biter dedi

Mü’minler şeytanın yolunda ise
Servet, cimriliğin selinde ise
Silâh korkakların elinde ise
Tez zemânda bu devlet batar dedi

Karar vermek zayıflarda olursa
Seyr ü seferdeki gemi durursa
Temel gıda maddesi karaborsa
Aç kalan göz yaşını döker dedi

Bir bakınız nesli ile aslına
Akıl yorun asaletin faslına
Bacalar dayanmaz isli paslına
Şaşıran Saksağanca seker dedi.

KAMER’de OKUNDU dîn’in EZÂN’ı
Duyunca bozuldu havra düzeni
Her ülkede mefâhiri ezeni
Kırmak için çentiği kerter dedi

İki yüzlülerden korun der, Ilîm
Altına gümüşe dokunmaz elim
Karşı çıkmayanın beynine zâlim
Altı oklu kazığı çakar dedi

CİHÂD-I HAKK için Ümmet hızıyım
Yüz çeviren halkayı takar dedi
DÎN-İ MÛBÎN Şahin’iyim, Baz’ıyım
Kendi kendisini kul yakar dedi

Haklıların âhıdır Padişâhı
Tahtından indiren düâ silâhı
Çıkarır, hırkayı baştan külâhı
Bir taşın deliğine sokar dedi

Ben; KÜRRE İ ARZ’ın gülen yüzüyüm
Vâ’di İlâhî’yi gören gözüyüm
Kelâmı Kadîmde hikmet sözüyüm
Akrebe “ÂDEMİ VAR KURTAR” dedi

YEDİ DENİZ ÜÇ KIT’A’nın özüyüm
KURT; ÇAKAL sürüsü güden KUZU’ydum
Her ahvâlde nasibime razıydım
Mizacına ataşı dürter dedi

Tekbir ile ELLÂH diyen sazıydım
Serhattaki AKIN’larda yazıydım
ZAFER’le müjdeli ŞANLI MAZİ’ydim
Küfr katliçün hançeri sürter dedi

Kelâmı Kâdimi süs için astın
Ekmek almak için Kur’ân-a bastın
Ekmek değil Dini yok etmek kastın
Var Ergengevenler çok Serter dedi

Son zemanda hâlâ uyuyorsunuz
Gorilin hışmını duyuyorsunuz
Yastığa; nasıl baş koyuyorsunuz?
Bak kapanın kapağı serker dedi

Âşık İSLÂMİ’de ADÂLET OMER (r.a)
Buna tâbî olmak çok büyük hüner
Gün gelir KESER’in sapı da döner
Ayağı kayanlar var, kurtar dedi