Beynimin hücrelerinde boğdum
Fikrimin evlatlarını
Çizdiğim yeni gün tabloları
Aslında gün batımıymış
Yedi dağın ardında
Yedi gün batımı sonra sandığım
Vuslata varış sürem
Bir ok atımıymış
Damarımda üç bin yılın
Kavgasında dökülen
Kan dolaşıyormuş
Kanıma üç bin yıllık kavgam bulaşıyormuş
Meğer, meğer
Böylece beynime ulaşıyormuş.
Vah! Ben bilmeden kendim vurmuşum
Davamın mücahit atlarını
Beynimin hücrelerinde boğmuşum
Fikrimin evlatlarını
(16.06.1998)
Rıza KorkmazKayıt Tarihi : 2.8.2007 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)