Gövdem kalın fikrim ince
Mutlu olamadım ömrümce
Mutluluğu yaşarım hep rüyalarımda
Olur muyum bilmem ölünce
Önceleri sevgi dolu idi çevreye bakışım
Durmaz akar gözyaşım
Balkondaki boş sandalye tek arkadaşım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
