Fikri Telaşlım Şiiri - Muhammed Emin Daştan

Ah benim fikri telaşlım,
Nedir benden beklediğin.
Sitemkâr olan bendim aslında
Geceler boyu bekleyen, biçare, gelemediğin.

Söyle bana gelmez mi yar dediğin
Gaybı aydınlatır bir gülüşünle senin sevdiğin.
Yeter ki gel bana,
Çözsün aklındaki tüm bilmeceleri bu sevdiğin.

Ah benim fikri telaşlım,
Nedir senden çektiğim.
Buğday tenlim in kaf dağından,
Unuttur bana sensiz kalmaya dair ne varsa bildiğim.
Sana hangi vecibemi yerine getirmedim.
Ayağına takılacak hangi çakıl taşını ört pas etmedim.
Ezelden beri yalnızca seni bekledim.

Ah benim fikri telaşlım.
Ah benim buğday tenlim.
Bir yörük misali kalbinin odalarında
Bırak göçüp gideyim.
Kâğıttan hayallerimi,
Kaderinin duvarına çivileyeyim.
Giyip kuşanıp hayallerimi,
Gelişini bekleyeyim.

Ah benim fikri telaşlım,
Ah benim buğday tenlim.
Ana kucağı huzuru kokar tenin.
Yoksan sen zuhur etmez sözler,
Sırra kadem basar kalemim.
Sensiz konuşmaya hacet yok,
Lâl olsun dilim.

Ah benim fikrim telaşlım…
Ah benim buğday tenlim…