Ne yana baksam gönlümde bir sızı,
Çaresiz dertlere dönmüş her izi,
Unutulmuş bir şarkının son sözü,
Seni kime sorayım, kimse bilmez ki.
Nedir bilmem suçum neden darıldın
Gam elinden parça parça eridim
Gül yüzünü gördümde aşkına büründüm
Yanarım kor'larda senin yüzünden
Dört kitap ayrılık yazmaz içinde
Sen yokmusun sen avşar kızı
Bir görüşte aşık olup kalbimin
Ta en ücra hücresine nüfus edip
Rüyalarımı süsleyen avşar kızı
Rüyalarımda buluşup,rüyalarımda
Dağlara bakmakla bitermi hüzün
Ne yazım,ilkbaharım hep aynı güzüm
Akıllıya hiç bir şey eylemez sevda
Akılsız sapıtır onadır sözüm
Çaresiz sevda'dır ey maral gözlüm
Aşığım Nazet sevdiğim gözlerin yeter
Canan'ım bitanem beni seviyor
Günlerim sen yıllarım seninle
Ben yari yar'de beni seviyor
Kavğa etsem başım alıp gitsem
Şiir sevildiğini anlar yürekleri
Kıpır kıpır yaptığını his eder
Beyin çalışır, gıdası şiir'dir
Şiir tozlu raflarda hasta olur
Şiir okunmassa okuyan canlıya
Silme sakın o ıslak izleri,
Onlar ruhunun birer tanığı.
Akan her damla, geçmişin sesi,
Yaşadığın her hüznün anıtı.
Karaman/hürriyet mah.den ama Ali abiye ithaf olunur.
1991 yılında acı bir olay geldi başına
Aklınıza başka birşey gelmesin
Dünyası kararsada gönül gözü var
İncitmez kimseyi doğru sözü var
Yaş ellisinde benim şıh'ımın
Bal damlar ağzından tatlı dili var
Sütçü ahmet emmi Durmuş Hamzaabi
Onyedi yaşında topcunun kızını kaçırmış
Bir omuzu ıslak gece aklını şaşırmış
Omuzundaki tüfeği suya düşürmüş
Sorman neler gelmiş şıh'ımın başına
Abisi çorap örüp o çobanlık yapmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!