Çok büyük kadındı babaannem.Çok büyük.
Bilir misiniz? Nasıl yaşar,ne yapardı?
Mecbur kalırsa kiprit yakardı.
Önce balkona çıkar,
Komşuların bacasına bakardı.
Duman görmediğinde;
Onikiyle onsekiz yaş değişimin zamanı.
Ne imdatlar dinler ne el amanı.
Davranış,düşünce fikrin tamamı,
Doğrudur kendince çünkü o ergin.
Baba doğru değil,ana da bilmez.
Doğa dengesini bir şekilde koruyor.
Kapitalizm her zaman güçsüzleri vuruyor.
Sudan da bir çocuk sıcak güneş altında;
Hayalleri var,AB'nin yemek kampında
Ulaşıp karnını doyuracağını umuyor.
O AB,Irak halkına özgürlük için,
Sen gülünce;
Dünya'nın bütün gülleri açıyor.
Bülbüller şakısın diye,
Yada sevgililere olsun hediye.
Sen gülünce;
Altıma bir araba,
Cebime banka kartı.
Sakın unutmayasın,
Çifte telefon hattı.
Bir araba nedir ki,
Kaynak idin teselliye.
Düğün bayramda hediye.
Gençlikte olabilir diye,
Hoş görüldün,sen sigara.
Özelikle hep gençlere el attın.
Ne parfüm kokusu,
Ne tezeğinkisi...
Yağmur sonrasında
Toprağınki en iyisi.
yani doğal olmalı,
Haklı iken,kısık çıkan seslere.
Bıyık varken belik koyan gençlere.
İmkanını harcıyorsa boş yere.
Elimde değil, işte ona kılım ben
Yarım akıl öğüt veren herkese.
On ikiyle yirmi yaşın arası,
Bir başkadır o zamanın havası.
Birazda bozuksa eğer mayası,
Madde biter,mana biter,ruh biter.
Kişilikler hep bu yaşta oyurur.
Dalda çiçek nasıl güzelse,
Gönlümdeki sen öylesin.
Tüm bilenler bilmeyenlere,
Beklentisiz sevginin güzeliğini söylesin.
Söylesin ki;
Dostluklar menfaatla örtüşmesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!