Fikreyle Esrarı Hikmetini Cem

FİKREYLE ESRARI HİKMETİN CEM’İ

Bir köze nazar kıl birde şu buza
Düşünsek fehm etmek zor değil bize
Her şeye tat veren şu acı tuza
Veysel Karanşiye ikrâmı muza
Birde Eyyûbune lütufu cezâ

Merhaba, merhaba yine merhaba
Canım durma gel köşkün burada
Cennete gidecek, kutlu araba
Geri kalma yetiş, sen bu arada
Cenneti ADN; buluşalım, orada

Gönül gülü solmaz imiş Sevgülüm
Seven gönül ölmez imiş bir gülüm
Âşkın yaşı olmaz imiş ver gülüm
Bazen erken başlar bazen geç olur
Âşka sahib olamamak suç olur

Fikreyle esrarı hikmetin cem’i
Tahayyül et Havva ile Âdemi
ARŞ’ı-FERŞ’i On Sekiz Bin âlemi
Ümmetiyle NÛH taşıyan GEMİ
Yetmişi AĞRI DAĞI’naya indirdi

İSLÂMİ: hikmeti Hûdâ’ya hayret
Keder pekiştiren TUFANDA cinnet
Yeryüzünde yetmiş kişiydi ümmet
Bunları bendetmiş FARZ ile SÜNNET
Müştakla bekliyordu sekiz cennet