Fikret Yenigün Şiiri - Hikmet Feridun Demir

Değerli Abimiz,
güzel insan,
gönül insanı,
başarılı işadamı Fikret Yenigün ü
yaşamının en verimli çağında,
aramızdan ayrılışının üzüntüsünü,
ta kalbten his etmemenin imkanı var mı?

Yıl 1979 un yaz ayları.
hatırlıyorsun değilmi Fikret Abi!
İlk tanışmamızı seninle,
Kayserinin Gesi kasabasında
İglo inşaatlarının yapımı sırasında.
O anda, o tanıştığımız anda,
gülen dost gözlerinin bitmez,
bir abi ve kardeşliğin başlangıcı olduğunu,
ta o zaman his etmiştim.

Sevgili Fikret Abi,
bir kaç ay evvel de,
telefonla görüşmüştük
hatırlıyorsun değil mi?

Daha yapacak bir çok proje varken,
böyle acele gitmene anlam veremedim,
Abi bizleri üzdün ya! ! !

Biliyorum elinde değildi.
Biliyorum hic birimizin elinde değil.
Kabullenemedim,
zor geliyor insana,
bir abiyi bir dostu zamansız kaybetmek.

Şimdi o gittiğin yerler de,
bu yazdıklarıma,
o unutulmaz kahkahlarınla,
güldügünü his ediyorum.

Bunun bende karşılığı,
ayrılığın verdiği acı
ve gözlerimden sesizce süzülen yaşlar.

Bir gün mutlaka karşılacağız oralarda
ve yine oralarda da o attığımız
kahkahalardan atacağız birlikte.

Nedir ki yaşam dediğimiz zaman dilimi.
Bu beş on yıl çok çabuk geçiyor be Abi.
Bak sen bile zamanı durduramadın.

Fikret Abi
sana tüm kalbimle
Yaradan bol rahmet diliyorum.
Kendine iyi bak o geçelerde.
Görüşmek üzere hoşça kal.

Ha az daha unutacaktım
bu gün Mithat abi ile görüştüm telefonla,
güçlü gördüm kendisini.
Elbette başka bir davranış,
bir zayıflık görsem uymazdı
o hep realist ve analitik düşünen Mithat abi ye.

Fikret Abinin,
bu ansızın gidişinin tüm aile fertlerinde,
dost ve arkadaşlarında biraktiğı
derin boşluğun yerinin sabırla dolmasını
en içten duygularımla temmeni ediyorum.

Sevgili Abiciğim hoşça kal.
Görüşmek üzere.................
İnş.Müh.(itü) Hikmet Feridun Demir

5 Şubat 2008
Köln / Almanya