Harâbâtın bâbına dertten çökenler gelir
Derûnun ihrâkına âteş dökenler gelir
Ma'nânın esrârına vâkıf degül dîdeler
Cihânın tüm vârını dilden sökenler gelir
Derd-i hicrândan sararmış çöl kuraktan dem vurur
Göz uzaktan cân tuzaktan dil firâktan dem vurur
Gamlı rindler cevr-i yârden gün be gün her dem solar
Saç beyâzdan şeb ayazdan ten araktan dem vurur
Tabiatı vahşî tam üç yüz kişi,
Fitne ve ifsâddır hemen her işi,
İslâm beldesinde yakar âteşi,
Hezâr kerre cân yitirsem
Âhir gene ümmîdvârem
Çün zîr-i zemîne girsem
Nev-bahârde mahfûz çârem
Mâhir olan figân etmez
Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün
Dil-i 'uşşâk gül elinden hârlı tedrîsten geçer
Yanarım âh demezem nice tâhammülüm var
Ne duhân-veş tüterim ne de hâkî külüm var
Çekerim kahr-ı cihân başımın tâcıdır gam
Çilemin noktası yok ne de bir virgülüm var
Dilersen hicret et benden uzaklaş,
Âfâka çekil de nücûma yaklaş,
Yedi kat semâyı vâr eden nakkâş,
Dem bu dem cânımda buldurur seni...
Dilersen tahrîb et râh-ı vefâyı,
Fâilâtün / Fâilâtün / Mefûlü / Fâilün
Râh-ı 'aşkın hârı çoh pâyân bî-amân düşer
Bir çeşm-i âhûya gönül ver de gör,
Gamzesi tîg gibi sînene batar,
Dîdelerin olur cümle yâd'a kör,
Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
Diyecek bir sühanım yoğ ele ağyâre benim
Kalemimden dökülen tüm dizeler yâre benim
Dehr-i fânîye nazâr et nice güller bitiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!