Fikret 2 Şiiri - Muhammed Leyla

Aldatan da sensin, aldatılan da,
İçi boş şiirlerle kandırılan da,
Asr-ı Şekavet devrinde pis münafıklar,
Saldıran da aynı, saldırılan da.
Bir merhamet ki affeder hem müşrikleri,
Bu merhamet olabilir mi insan eseri?
Bu dünya bir rüya, sen rüya esiri,
HAKK gönderdi o çöle pâk Muhammed'i.
Şimdi sakın Buda'dan bahsetme bana,
Vesvâs ilham eder, gönlün günahla,
Aklım Kâbe'de, aklın çukurda,
Her şey aydınlaşır işin sonunda.
Evet, unutma sakın, senin sonun var,
Zorlama kafiyeni cümlem yumruklar,
Şimdi kafanı göğe çevir bak,
Hakikati haykıran parlak yıldızlar.
Yolun yol değil, senin sonun var,
Yol sayılsa dahi, Haksız yolun dar,
Kalbi sarmalamış siyah yosunlar,
Uzaktan gülmekte pis münafıklar.
İnsanlık dinim değil, din insanlığım,
Müslümanım ve evet, evet vicdanlıyım,
Asıl Haksızlıktır gerçek vicdansızlık,
Ben düzensiz bir çocuğun intiharıyım.