Fikran Ünal 2 Şiirleri - Şair Fikran Ünal 2

Yıllardır yoruldum nedeni belli
Artık gitmek istiyorum
Arkama bakmadan temelli

Bu şehir bitirdi bütün gücümü
Artık gitmek istiyorum

Şikayet etme birgün görmesen üşürsün
Bedenin solar kararır yok olur
Belkide ölürsün ansızın
Işığın kaybolursa arayamazsın
Bilemezsin dünü bugünü yarını
Koklayamasın havayı nefesin biter

Hep güzel hissederim
Coşku dolu gezerim
Mutlu düşlerim cok
Sevda kelimeleri dizerim
Bende gözyaşı eksik olmaz
Aksa da yüregime damlamaz

Hayat eve sığar mı
Ah nasıl sığsın
Yeşili görmeden güzeli sevmeden
Maviligi seçmeden dizmeden hisleri
Sokakları gezmeden duymadan ezgileri
Dört duvar ısıtırız sadece

Bilinmez hislerin arkasına yasladık sevdalari
Duygulardan yastık yaptık
Sevgileri yorgan örttük üstüne
Ne zaman anlamaya çalışsak kimdir uyuyan
Korktuk uyandırmaktan
Sakladığını görmeye de bazen korkar insan

Ah şu nerden geldigi belli olmayan garip hüzün
Sanki koparılmış çiçekler gibi solmaya yüz tutmuştu
Ve düşlediğim sözcüklere rastladim birden
Yanlız içim duyar sesimi beni boğma
Nasılda estiğini bilmedigimi mi sanırsın
Beni benden etme icimde yer etme hüzün

Can havliyle kaçtım oradan
İçimde bir yığın huzursuzluk
Korkular gırtlağıma yapışmış
Ve soluklandım köşe başında.

Şekli biçimi cismi yoktu ki

Bir imza atmak lazim
Ama arkadaşlığa ama yıllara
Birlikte icilen bir yudum çaya
Bir imza atıyorum bu gecenin hatrına
Güzel arkadaşlığımiza

Bakışlarına mı gizledin gerçekleri
Anlamlı olmuş
Birtek bakan gözler söyler gercekleri.
Dualarına mi gizledin görülmeyeni
Bu da doğru olmuş
Çünkü bir tek yaradan duyar sesini

Islak bir gün
Ruhum yıkaniyor
Dallarda yapraklar
İçimde hüzün ıslanıyor
Bakın nasil da huzur
Nasılda umut ekiyor