Yattığımız mezârdan, hafif boyun kaldırdık
Fincancı katırları, ürktü Nasreddin Hoca;
Biz milletin aklını, başından mı aldırdık?
Uyuyan aslan bile, korktu Nasreddin Hoca...
Hani, hep düşünürdük; fıkrâ'nın hikmetini;
Bu fikir kemirirdi, beynimizin etini
Soldurunca yüzlerin, benzi ile betini,
İnan yüreğimizi, burktu Nasreddin Hoca...
Şimdi seni anladık, boşa iş görmemişsin
Âkile, mesajını; lüzûmsuz vermemişsin
Yerişin ibret-âmîz, beyhûde yermemişsin
İdrâk; aramızdaki, farktı Nasreddin Hoca...
Zülf-i yâre göz değdi, geldik ânî oyuna
Katırlar yabâniymiş; ki, aldandık huyuna
Kapılıverdik birden, nâ-çâr dümen suyuna
Anlamadık ne menem, arktı Nasreddin Hoca...
Sen, zamân ötesinden; seslendin ya, duymadık
Nasihâtı işitip, dağarcığa koymadık
Pîrimiz'in sözüne; hürmet edip, saymadık
Bizi celâllendiren, çarktı Nasreddin Hoca...
06.03.2004 Münih 03:20
Mustafa Engin KaratayKayıt Tarihi : 6.3.2004 05:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anlaşılan biz hocanın lafını birtek bu konuda tuttuk sakladık ta sakladık samanı ama hala gelmedi zamanı....
asırlar geçse unutulmaz...
tebrikler...
Kimine karşı kör, kimine karşıysa sanki sağırdık
Ondan olsa gerek ki beyhude avaz avaz bağırdık
Yine de derde derman olacak bir dost bulamadık
TÜM YORUMLAR (6)