Fikirsiz Ve Sevdasız Teni Neyleyim…

Yar…
Söyleyemem
Derdimi ayan edemem
Yüreğim yanarken bir sır veremem
Firkatleşen sevdayı gün yüzünde mahcup edemem

Gel
Revan olalım
Sabrın sadrında kavrulalım
Edep ve irfanın bendinde aşka kanalım
Nefsi arzu ve hevalarından arınmış bir kul olalım

Yar
Ne deliyim
Ve ne de bir divaneyim
Fikirsiz ve sevdasız ten ve bedeni neyleyim
İçgüdüleriyle yaşayan hayvanlara mı gıpta edeyim

Ey can
Bir canana adanan
Varlığın bir şey sanarak avunan
Hevesleri için bahanelere sığınıp, kandıran
Ruhundan ve kalbinden uzaklaşarak nefse adanan

Ey nefs
Ne büyük değersin
Her aşağılanmaya gülüp geçersin
Akıl, izan ve irade sahibi için sükût edersin
Yapılan tercihlere boyun büker, bahtına küsersin

Kul
İbrahim’i olmalı
Haniflik adına azimete kanmalı
Kalbini kibir ve riya, hasetten arındırmalı
Varlığın ve kudretin kelamını anlayarak yaşamalı

Her kim
İnsan ve irfansa
İradesinden asla vazgeçemez
Kim olursa olsun, muhakemeyi terk edemez
Miskin bir dervişlik için hak rızasından geçemez…