Sen canlı mahlukatın en şereflisisin.
Sen her halukarda gönülleri fet etmelisin.
Her binanın nasıl ki bir kapısı varsa,
Sen de gönül kapısından gönle girmelisin .
Yaradılan her şey senin emrine amade.
Tefekkür etmelisin bunu herkesten ziyade.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta