Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
'akıl zekadan geçerek iflas ettiğinde fkir yitiyor sora duygu işe karışınca,onun için teller yok stünde ilerleyeceği,o işe el atıyor fikir yoluyla zeka akıl rahatlatıyor' diye düşündüm
yani duyguların zekayı ve aklı etkileyip canlandırdığını mı ....
yoksa duyguların;fikirleri,gerçeği baskı altına mı aldığını...
anlamalıyım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta