Fikir dardı.... Şiiri - Mehmet Çoban

Eskiden beri bir’in ikiden büyük olduğunu düşündüm
Matematik kurallarının aksine, neden bilmiyorum

Toplumun doğru bildiklerine aykırı düşüncelerim
Her zaman ayyuka olup çıktılar karşıma, güldüm

İnsan aklından şüphe eder mi, kendini akıllı görürken?
Aklımla oynaştım her zaman, düşünceler kördüğüm

Çitsiz bahçeler gibi beynim, her gelen giriyor içine
Helal haram tanımak nerede, bakıyorlar kendi işine

Çevrenin adaletini tartarsan eğer, gramla, kilo ile tonla
Bozuk para, bozuk düzen, doymaz, önü alınmaz çıkarla

Seni beni gömer mezarlara, üstünde ot bitmez yozlukta
Çığırtkanlıkla, çığırmak arasında gelgitlerim yabancılıkta

Yere çömelince hala benden aşağıları hayatta gördükçe
Şükür mü demem lazım, eskilerin bana yaptığı öğretide

İmbikten zembil çıkarmak maharet işi işte, onur kalpte
Nereye bakarsan bak, kendini göremezsin hepsi bu işte

Hani eli işte, gözü küpeşte, düşünceler gezginlik içinde
Bir oraya bir buraya dolaşırken, çember şaşkınlık içinde

Teker icat edilmeden önce nice tomruklar, kayalar vardı
Yuvarlanırken insana ilham veriyordu, ama fikirler dardı

Bugün sanki fikirler genişledi mi, darlıktan kurtuldu mu?
Çıkarın gölgesinde, fikirler ezildi, büzüldü, kurudu kupkuru

Fikir yerine, çıkara hizmet eden düşünceler ayyuka çıktı
İnsan ne yaparsa yapsın, köleliklerden zulümden bıktı

26.08.2010 - İzmir