Fihi Ma Fih... Şiiri - Berat Kartal

Cümle-i kâinat zikreder adını senin,senki mevleviler pirisin!
Senki alnına şemsin nurunu kondurur,insanlığa insanlığı öğretirsin!
Cümle-i kâinat leyla derdiyle berduş olur iken,Sen "Mevla"aşkıyla yanar tutuşursun...!
Garibe,gurebaya hakkı bildiren,insafsıza insanlık bildiren Kutup yıldızısın...!

Yaradanın adıyla okur,okuduğunu yazarsın,bir delikli sopanın sırrını ararsın...!
Şüphesiz ne dersen doğrusun,ne sözünde yalansın,ne Mevlanı atarsın....
Sen dünya da eşi olmayan,hatrı sayılı mücevheratsın...
Bu ahmak kullar anlayamadı seni,kavuştun ya mevlana,eminim Rahatsın...!

Gafil âdem! Sen satırlara nakşedilmiş nur-u mesnevi'yi bilir misin?
Sen insanım der,anca yer, içer gezersin...
İlmik ilmik dokunmuş satırların,mânasını bilemezsin...
Beşere âşık olup ta,har-u derya'da piştim diyemezsiniz...

Ne olursan ol gel dedin,bizde geldik; kabul eyle dergahına...
Bu dünya geçici pirim! Varmış bulunduk farkına...!
Ey Yerleri ve gökleri yaratan Rabbim sen bizi bağışla! !
Peygamberlerin,dervişlerin,Celaleddin Rumilerin hattına....