Figüran Ali Şiiri - Mustafa Kaynak 2

Bilirim, acılarla doluydu hayatın.
Sanki o kısa ömrüne bir asır sığdırdın.
Seni bir tek ben anlardım.
Seninle hem acı, hem tatlı anılar paylaştım.

Paran olduğu zaman Bafra sigarası içerdin.
Hem kendine, hem hayata küserdin.
Yoldan geçenler seni görmezden gelirlerdi.
Sanki cüzzamlı gibi muamele ederlerdi.

Senin içinde yatan o cevheri bilirdim.
İçin dışın bir, kendi halinde biriydin.
Kendinden başka kimseye zararın yoktu.
Bir kere o kara damga alnına vurulmuştu.

Bazen aç, bazen yarı tok.
Çoğu zaman cebinde metelik yok.
Beyoğlu’nda bütün caddelerde gezerdin.
Yine de kimseye minnet etmezdin.

Bana hep yüzün tutardı.
Aramızda sağlam bir dostluk bağı vardı.
Yalnız derdini bana açardın.
Bazen dakikalarca ağlardın.

Karanlık geceler sana dost olurdu.
İnsanlardan kaçmana gerek yoktu.
Bir türlü kurtulamadın o acı hayattan.
Gölge gibi takip ederdi seni arkandan.

Seninle acı, tatlı anılarımız çoktu.
Belki hayatında benden başka kimse yoktu.
Bir roman gibi hayat yaşadın.
Ömrünü kısa bir zamana sığdırdın.

Figüran Ali, fazla dayanamadı acısına.
Kısa ömrünü tüketti hayatının baharında.
Son görüştüğümüzde sanki ölümü bekler gibi.
Yaşlı gözlerle bana veda etmişti.

Mustafa Kaynak