Figüran Şiiri - Ersin Dilek

Güne gözlerini ilk açtığında
Sabahın olmuyor mu senin
Kahırlarını yatağında bırakıp başlıyorsun yani
Gece doldurmak üzere bedenine
Her gün böyle bir sarmalın içinde misin
Her gün insanlığını arıyor
Her akşam kalbin boş olarak dönüyorsun
Aynı eve, başkasının evine
Soğuk eve, boş eve
Duvarlar üzerine geliyor yani
Demek her şey ağlatıyor seni
Sen beni mi özlüyorsun hep
Beni görmek elimi tutmak
Gözlerimde kaybolmak
Olmuyor mu bensiz artık
Olacak sanıyorken
Yerimi tutmadı mı
Başkasının hayallerinin figuranı oldun
Sen daha bitti mi sanıyorsun
Her başrolün,her şöhretin sonu var biliyorsun
Dizi filmler içindesin
Her bölümü farklı oyuncularla
Ama sen hep figuransın.