İki esiriz hayatın ortasında
Zincirlere vurulmuş ellerimiz
Sevmek yasak edilmiş
Söz dinlememiş yüreklerimiz
Ellerimiz ramak kalmış birleşmeye
Her şeyi unutmuşuz o an
Gözlerimiz birbirine kenetlenmiş
Vazgeçmişiz yaşamaktan
Hayatın birer figüranıyız belki
Yüzümüze bakanı kendimizden bilmişiz
Tek gerçek biz değiliz hayatta
Tek yalan da biz değilmişiz
Çelişkilere boğulmuşuz çoğu zaman
Yalan yanlış hayatlar sarmış etrafımızı
Kendimizden bihaber kalmışız
Silen olmamış gözyaşımızı
Duvarlar üstümüze devrilmiş, ezilmişiz
Çoğu zaman yaşamışız gerçeği hiç bilmeden
Zaman ne getirir bilinmez, lakin
Kendimizi bulmak nasip olsun ölmeden.
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!