Figüran Şiiri - Mesut Özkan

Hayat koca bir sahne,sahnede süslü perde
Açınca gözlerimi açıldı sırlı perde
Dekorsa ihtişamlı,senfoni pek şaşalı
Herşey yerli yerinde,başladı Nuh Tufanı

Roller dağılmış çoktan jönler almış yerini
Paylaşılmış baş roller,figüranlık benim mi?
Çaresiz oynuyorum bana düşen rolümü
Figüranlık oyunun, en çekilmez bölümü

Oynarken senaryoyu bilmeden okumadan
Ağladığım oluyor,ağladığım dramdan
Bilmem kaçıncı sahne? kaç matine var meçhul
Bu oyunda hisseme,ne para var,ne de pul

Rolüm,şamar oğlanı,ensemdeyse tokatlar
Birbirine karışıyor yuhlar ile alkışlar
Bazen diyorum bitse bitse rolüm kurtulsam
Ağır geliyor bu rol,keşke bir dekor olsam

Bir alkış,kıyamet,şakşakçılar ön safta
Zulüm alkışlanırken merhamet tozlu rafta
Hoyratça atılırken,salonda kahkahalar
Utancından ağlıyor,duvarlar ve dekorlar

Galayana geliyor köpek nefsi arzular
Masaların üstünde patlarken şampanyalar
Üzerime sıçrıyor,zakkum sarhoş kusmuğu
Beynimde yamyam dişi,kanatıyor usumu

Nasıl olsa bu oyun,oskarlar sizin olsun
Sabret küçük figüran,ahiret bizim olsun
Varsın büyük puntoyla yazılmasın adımız
Kapanınca son perde,aydınlıktır bahtımız