Anne emek veren, büyütüp besleyen,
Sarıp, sarmalayan, koruyup, gözeten,
Evladı için her zorluğa kol kanat geren,
Fedakar, cefakar annem.
Sevgi hamuruyla yoğurdun beni,
Sevgili öğretmenim,
Kalem tutmayı öğrettin bana,
Okumayı öğrendim senin çabalarınla
En değerli hazineyi sundun bana,
Açıldım sayende yep yeni ufuklara
Sevgili öğretmenim.
Ben hep seni sevdim,
Seninle güldüm seninle ağladım,
Çünki yanımda hep sen vardın.
Ölüm bizi ayırsada!
Sen hep benimle birlikte yaşayacaksın.
İnsanların içini kin bürümüş,
Çirkinlikler almış başını yürümüş,
Baba oğlunu, oğlu babasını öldürmüş,
Tüm bunların nedeni şükürsüzlükmüş.
Nereye gittiğini bilmeyen,
Hazana döndü her günüm,
Geçip gitti seninle ömrüm,
Her geçen gün,
Yokluğunla yanar gönlüm.
Var olan sevgim soldu,
Bayrağım seni çiğnetmem,
Üstüne gölge düşürmem,
Sen bizlere atalarımızdan emanetsin,
Senin gölgen uğruna canımı feda ederim.
Al kırmızı rengin,
Bayram geliyor coşkulu
Sevinçli bir o kadar da hüzünlü,
Ne Ana, Ne Baba ne de bir akraba elini öpeceğim
kimsem yok.
O gün bakıyorum herkeste bir heyecan, bir telaş,
İstanbula verilen önem
Bir inci kadar değerli güzelsin,
Gezip görülmeye değersin,
Gece gündüz dolaşıp gezsem,
Sokakta masum bir çocuk,
Yol kenarında oturmuş,
Çaresizmi çaresiz,
Korunmaya muhtaç, kimsesiz.
Ayakları çıplak,
Mevlam can vermiş bizlere,
Soluk vermiş nefeslenmeye,
Yürüyen bacaklarımıza, gören gözlerimize,
Duyan kulaklarımıza, gören gözlerimize.
Şükür etmek gerek her günümüze,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!