Figanlar. Şiiri - Rifat Kaya

Gülün dikeni akıttırır ciğerden
Mecnuna yaktırır közden külden serden
İçeri dışarı kaynar gevherinden
Kıvrandırır figan figan dillerinden

Gönül bu ne yapsın çaresiz kimsesiz
Aha görün bakın gül’e kul hikmetsiz
Çağlıyorken inim inim sessiz sessiz
Bağında kurban yetim öksüz çelimsiz

Can kurban dünya âlem gül diken doğar
Allem kulemle fokur fokur fokurdar
Zalimliğinden kazma kürek tırpanlar
Bir o yana bir bu yana da figanlar