Yaşarken gömdük ne varsa içimizdeki aşkları maziye
Hüzünden mısralar yazıyoruz şimdi güftesiz ve bestesiz
Acı vermesin diye nakaratları es geçiyoruz son satırda
Vuruyor derinden ızdırap ruhumuzun paramparça dünyasına
Figanımız yelken açıyor arşa, kimseler duymuyor sesimizi.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta