Figani'ye Şiiri - Yusuf Uyar

Temiz su olmadan yolda yürünmez,
Gerçek insan sahteliğe bürünmez,
Hak insanı ortalarda görünmez,
Gördüğün hâllere gelmiyor musun?

Lokomotif ol da yürü diyorsun,
Tekerlekler kırık görmüyor musun?
Yollar engebeli yürümek pek zor,
Hâllerim perişan bilmiyor musun?

Pehlivanlar bir, bir çıkar meydana,
Kimi pehlivan da kimi hoydana,
Başa güreşiver diyorsun bana,
Buna mecalim yok görmüyor musun?

Nefsin övsen ucub* yersen kibirden,
Yollar inceldikçe incelir birden,
Benim uğraşarak gittiğim yerden,
Başkası geliyor görmüyor musun?

Çözüm zikir diyor büyükler bana,
Bu çeşmeden su iç hem kana, kana,
Bir şey yapamadım doğdum bu yana,
Garip bir yolcuyum görmüyor musun?
emi aşk diyorlar bu işin sonu,
Aradım taradım bulmadın onu,
Tevhit buldururmuş bu doğru yolu,
Şaşırıp da kaldım bilmiyor musun?

Dağlarda bağlarda gezsek diyorsun,
Derinlerden bir şey sezsek diyorsun,
Geçit vermiyorlar biz cahillere,
Züht, takva, ihlas yok bilmiyor musun?

Figânisin som altını ararsın,
Bunun için ince ince tararsın,
Çakıl taşta kalma, sakın, yanarsın.
Yarı pişenleri görmüyor musun?

Figâni’sin figânların çok derin,
Emiroğlu bilmez nerdedir yerin?
Ben varmadan önce vardığın yerin,
Kıymetini bilip gülmüyor musun?

11-04-2006 saat 04.27