Figân Nağme
Nüzul gibi inince bir gönle sevda.
Elzem olan maşuk der, bir dinle sevda.
Râşedar-ı enfasla, dökülür yaşlar.
İtilâ ister lâkin, eğilir başlar.
Aşk ile mücellâ gönülde, pas olmaz.
Meşiyyet-i sevdadan âlâ, yas olmaz.
Necat-ı aşktan, gönül asla söz etmez.
Nücum-u huruf olsa, aşka söz yetmez.
Elfazın cem’i yalnız aşkla can bulur.
Makberde bile bu can, heyecan bulur.
Hicran-ı aşk olunca, gönle ekilen.
Figân-ı nağme olur, kalpten dökülen.
Duysa figan-ı elimi, tüm asuman.
Zevk bilip çeker âşık, etmez el aman.
Mustafa EROL
14.Eylül.2013
Manavgat / Antalya
Kayıt Tarihi : 14.9.2013 15:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/14/figan-nagme.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)