Figan-ı Semâ Şiiri - Taş İskele

Kim ağlattı seni semâ
Şimşekler çakar
Sel olur gözyaşın.

Âhın duyar feza.

Seyrinde âlem,
Sem'âhını seyreylerken aşkın...

Yine gözün mü ilişti,
Sende cem olan
Buharlaşıp
Yoğunlaşan sevdaya?

Ağla
Ağla ki
Aşkın feleğinde yapraklar dökülsün
Çiçekler meyveye dursun.

Dışı gülsün Âdem'im
Havva'nın içi ağlasın.

Sen,
Semîsin SEMâ aşkın ÂHına...

*
Ağla
Ağla ki
Figanın aşk senin.