Boğuluyorum; sessizlikten, nefessizlikten, kimsesizlikten
Boğuluyorum; sonu meçhule yazan gelecekten, belirsizlikten
Densizliği adap bilmiş kendini kaybetmişlikten, yoruluyorum
Bu keşmekeş safsatanın dalaveresinden, pulun huydan kıymetli edilişinden, daralıyorum
Figanın dehlizlerinde kir tutarken umudumun çayırdan bulutları, ağlıyorum
Kan susarcasına, soluk kusarcasına bu zalim hayattan soğuyorum
Ellerimi kirli elleriyle kavrayan zalim devlerden, korkuyorum
Gökkuşaklarıma, kardan adamlarıma, yıldızlarıma sarılıyorum
Kuşların kanadına tutunup da, savrulup kaçmak istiyorum
O denli ifadesizim ki, o denli kimliksizim ki, kendimi bulamıyorum
Yalnızlığın en dip dehlizlerinde, figanlarda kavruluyorum
Öylesi öylesi bir hiçlikteyim ki, geleceğimi avuçlarımdan kaydırıyorum
03.02.2017
Aygül MudurluKayıt Tarihi : 13.2.2017 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
FİRKAT Kitabımdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!